ከጥንት ጊዜ ጀምሮ ከሠርግ ጋር የተያያዙ ብዙ አጉል እምነቶች እና ምልክቶች ነበሩ ፡፡ ከእነዚህ ምልክቶች መካከል ብዙዎቹ ዛሬም ጥቅም ላይ ይውላሉ። ምቀኝነት ወይም ክፉ ሰዎች የወጣቱን ደስታ አያደፈሩም ተብሎ ይታመናል ፣ አንድ ሰው ሙሽሪቱን እና ሙሽሪቱን በሁሉም ዓይነት ሥነ-ሥርዓቶች እና ጣውላዎች በመጠበቅ መጠበቅ አለበት ፡፡
ጥንታዊ የሠርግ ወጎች
ከሠርጉ በፊት በነበረው ምሽት ፣ እንቅልፍ ከመተኛቱ በፊት ሙሽራይቱ ከእሷ ትራስ በታች አንድ ትንሽ መስታወት ማስቀመጥ እንዳለባት ከረጅም ጊዜ በፊት ይታመናል ፡፡
ለሙሽሪት አለባበስ ልዩ መስፈርቶችም ነበሩ - በእሱ ላይ ያሉት የአዝራሮች ብዛት በእርግጠኝነት እኩል መሆን አለበት ፣ እና ልብሱ ራሱ ነጭ መሆን አለበት ፡፡ የሠርግ ጫማዎች ማሰሪያ ሊኖራቸው አይገባም ፡፡ ሙሽራዋ “አስደሳች ቦታ” ውስጥ ከሆነች ታዲያ በባህላዊ መሠረት ህፃኑን ከክፉው ዓይን ለመጠበቅ ተብሎ በተሰራው ቀሚስ ስር ሰፊ ቀይ ቀበቶ መታጠቅ አለበት ፡፡
መበለት ወይም ልጅ የሌለበት ቤተሰብ በሚኖርበት ቤት ውስጥ ሙሽራይትን መልበስ የለብዎትም ፡፡ ጥሩ ገቢ ያላቸው ደስተኛ ሰዎች በሚኖሩበት ለዚህ ቤት መምረጥ የተሻለ ነው ፡፡
ከሠርጉ ሥነ-ስርዓት በፊት ሙሽራ ፊቷን በመጋረጃ ሸፈነች ፡፡ ይህንን ማድረግ የነበረባት እናት ነበረች ፡፡ መጋረጃው ከተከበረ በኋላ ወዲያውኑ በሙሽራው በኩል ተስተካክሏል ፡፡
ከበዓሉ ጋር የተያያዙ ምልክቶች
እንደ ድሮ እምነቶች ከሆነ በሠርጉ ላይ የእንግዶች ቁጥር የግድ ያልተለመደ መሆን አለበት ፡፡ ሙሽራይቱ እና ሙሽራይቱ ሊያልፍባቸው የሚገቡባቸው ሁሉም ስፍራዎች በእርግጠኝነት በአንድነት ለእነሱ ቀላል እንዲሆን ምንጣፎች የታጠቁ ነበሩ ፣ እናም የሕይወታቸው ጎዳና ደስተኛ ነበር።
ከሠርጉ ሥነ ሥርዓት በኋላ ሙሽራይቱ እራሷን ከእንባ ለማዳን በቤተክርስቲያን ውስጥ ለውጥ ማሰራጨት አለባት ፡፡ ወጣቶችን በእህል ፣ በጣፋጮች እና በሳንቲሞች መታጠቡም ለአዳዲስ ተጋቢዎች ብልጽግናን ሊያመጣ የሚገባው የቆየ ባህል ነው ፡፡
እንዲሁም ከጣፋጭ እና ጣፋጮች ጋር የተቆራኘ ዘመናዊ ልማድ አለ ፡፡ ወጣቶች ወደ መዝገብ ቤት ከመግባታቸው በፊት ማንም እንዳያየው አንድ የቸኮሌት አሞሌ ለሁለት ለሁለት ይመገባሉ ፡፡
ወጣቶችን የሚያሳትፉ ዘመናዊ ሥነ ሥርዓቶች
ከሠርጉ እቅፍ ጋር የተያያዘው ወግ ሁልጊዜ ተወዳጅ ነው ፡፡ እንደ እርሷ ገለፃ የሠርጉ ሥነ-ስርዓት ከተጠናቀቀ በኋላ ሙሽሪት ከወጣት ጓደኞ back ጋር ጀርባዋን በመያዝ እቅፍ አበባዋን ይጥሏታል ፡፡ እሱን ለመያዝ እድለኛ የሆነች ልጅም በቅርቡ ትጋባለች ፡፡ ለእንግዶች ወንድ ግማሽ ተመሳሳይ ሥነ ሥርዓት ይደረጋል ፡፡ ሙሽራው ሙሽራይቱን ከሙሽራይቱ እግር ላይ አውልቆ ለእንግዶች ይጥለዋል ፡፡ እሷን የያዛት ሰውዬ በቅርቡ ጋብቻውን ያስራል ፡፡
ከጠብና ከፍቺ የሚከላከሉ ሥነ-ሥርዓቶች
የሙሽራው እናት ለል son ሰርግ ልብስ መልበስ አለባት ተብሎ ይታመናል ፣ ግን ሻንጣ አይደለም ፣ ማለትም ፣ ልብሶ one አንድ ቁራጭ መሆን አለባቸው ፡፡
ሌላ በጣም ዝነኛ ሥነ ሥርዓት የሙሽራይቱን አለባበስ ይመለከታል ፡፡ አለባበሷ ከራሷ ውጭ በማንም ሊለበስ አይገባም ፡፡ ስለዚህ በቤተሰብ ውስጥ ጠብ አለመኖሩ በሠርግ ግብዣ ወቅት ወጣቶች ከአንድ ማንኪያ መብላት የለባቸውም ፡፡
ለመልካም ዕድል እና ብልጽግና የሠርግ ሥነ ሥርዓቶች
ከሠርጉ በኋላ አዲስ ተጋቢዎች በአንድ መስታወት ውስጥ ማየት አለባቸው ፣ ይህ በቤተሰብ ውስጥ መልካም ዕድልን እና ብልጽግናን ይሰጣል ፡፡
የመጠጥ ባህሉም እንዲሁ ከሀብት እና ዕድል ጋር የተቆራኘ ነው ፡፡ በይፋ ከሠርጉ ሥነ ሥርዓት በኋላ ወጣቶች መነጽራቸውን መስበር አለባቸው ፡፡
